Kinderen tijdens een uitvaart. Wat goed is het te zien dat tegenwoordig kinderen een belangrijke rol innemen tijdens een uitvaart. En dat dan de herinnering wordt vastgelegd. Voor mij als afscheidsfotograaf ben ik dan extra alert, ik wil het liefst niets missen.
Van het moment dat ik binnenkom maak ik contact met de kinderen. Het begint heel simpel met vragen hoe ze heten. Als ik tijdens het voorgesprek over uitvaartfotografie hoor dat er kinderen zijn, dan bereid ik mij iets anders voor. Vaak heb ik wat voor ze bij me. Ik maak gebruik van trucjes om het ijs te breken. Ik wil vertrouwen winnen en niet alleen de man met de camera zijn. Ik heb daar al eens over geschreven in een ander blog over Kevin.
Maar toch is het nog steeds niet vanzelfsprekend dat kinderen aanwezig zijn bij een uitvaart van bijvoorbeeld opa of oma. Het is nog niet eens zo lang geleden dat ik de dominee tegen de kinderen van de overleden man hoor zeggen “Toch wel goed dat jullie de kinderen hebben thuisgelaten”. De kleinkinderen dus. Op zo’n moment denk ik, onder welke steen kom jij vandaan. Maar aan de andere kant is het een beslissing die je alleen maar kunt respecteren.
Als ik zelf terugdenk aan zo’n 10 jaar geleden, mijn schoonmoeder was overleden en mijn oudste dochter heel erg verdrietig. Het beste leek ons om even naar het bejaardenhuis te gaan waar ze lag opgebaard. Maar mijn dochter zat wel met onze kleinzoon, toen twee jaar ongeveer. Ik dacht we zien het wel. Vlak voor dat we de opbaarkamer in gingen heb ik mijn kleinzoon op de arm genomen. Gezamenlijk zijn we naar binnen gegaan. Het mannetje nam het makkelijk op. Ik denk dat wij volwassenen, het moeilijker maken dan nodig is. Maar op welke wijze de kinderen erbij worden betrokken, is de keus van de ouders, niets is fout of goed.
Kinderen tijdens een uitvaart kunnen ‘lucht’ geven aan een heel moeilijk moment. Maar het is wel belangrijk dat je ze een beetje de gang laat gaan. Laat ze tekenen en wat knutselen. Zorg voor een ‘buddy’, iemand die naar hen omkijkt. Zodat de ouders gewoon bezig kunnen zijn met het afscheid. Gelukkig hebben de uitvaartleiders daar steeds meer aandacht voor. Als afscheidsfotograaf heb ik oog voor ze en zal ik hetgeen vastleggen wat zij hebben gezien.
Een paar weken geleden was ik aanwezig bij het afscheid van een jonge opa. Heel veel verdriet! Bij binnenkomst heb ik meteen contact gemaakt met de kleindochter. Zij reageerde wel erg schuchter. Maar in de loop van de ochtend werd dat contact steeds beter. Tijdens de grafloop zat ze mij zelfs een beetje uit te dagen en probeerde er een spelletje van te maken. Zonder dat de anderen het merkten ging ik er iets in mee. Niet te veel want mijn aanwezigheid had een ander doel. Uiteindelijk heb ik deze ochtend wel het ijs kunnen breken. En dat heeft mooie herinneringen opgeleverd. De familie is blij met de foto’s, ook de mooie foto’s van deze kleine meid. Kinderen tijdens een uitvaart, wat mij betreft horen ze er gewoon bij.
(foto’s met toestemming)