Door een uitvaartleidster werd ik gevraagd om bij een afscheid van man en vader van een jong gezin de herinnering vast te leggen. Ik was al vroeg bij het uitvaartcentrum alwaar de weduwe met haar zoontje de voorbereidingen troffen voor het afscheid.
Ik maakte kennis met het zoontje, Kevin. Samen met zijn moeder was hij bezig om een prachtige tekening te maken op de deksel van de uitvaartkist. Buiten hen was alleen de beheerder van het uitvaartcentrum en de uitvaartleidster aanwezig. Samen gehurkt was Kevin en zijn moeder druk aan het kleuren.
Dierbare afscheidsmomenten vastleggen door een afscheidsfotograaf:
Van afstand maakte ik wat foto’s om Kevin te laten wennen aan mijn aanwezigheid. Hoewel ik wel moest zorgen dat hij mij kon zien, want Kevin zijn gehoor is minder. Dus zorgde ik ervoor dat hij mij kon zien. Langzamerhand had hij geen oog meer voor mij alleen maar voor de tekening die hij maakte op de deksel.
De weduwe wil graag nog wat foto’s van de opbaring van haar man. En aan dat verzoek voldoe ik graag. Zij is liefdevol met hem bezig als ik mijn foto’s maak. Even later komt ook Kevin eraan lopen. Kevin loopt naar zijn moeder toe en begint toch weer enigszins verlegen te worden. Ik vind dit wel jammer, want ik zag al mooie afscheidsmomenten voor mij. Maar ik laat het gaan.
Niet veel later is Kevin weer aan het tekenen op de deksel. Ik loop naar hem toe. Ik begin een gesprekje met hem en hij vraagt naar mijn camera. Die laat ik zien en vraag of hij ook een foto wil maken. Ik zie een grijns op het gezicht van het mannetje en instemmend knikt hij ‘Ja’. En met een beetje hulp van mij, maakt hij wat foto’s.
Dan zie ik hem weer de kamer inlopen waar zijn vader ligt opgebaard. Hij kijkt mij aan en wil dat ik mee ga. Hij gaat bij zijn vader staan en aait hem over het hoofd en borst. Daarna de hand van zijn vader en kijkt mij aan met een blik van, ‘maak je geen foto’. Het ijs tussen ons lijkt gebroken en ik kan bijzondere afscheidsmomenten vastleggen. Niet voor mij, wel voor Kevin, voor later als hij groot is. (Kevin heeft van mij een eigen herinneringsboekje gekregen).
Uitvaartfotografie is mijn specialisme, het is véél meer dan alleen een knopje indrukken.
(Kevin is een pseudoniem, foto met toestemming van moeder)