Uitvaartfotografie een foto met een verhaal

 

Uitvaartfotografie een foto met een verhaal. Ik was een uitvaart aan het vastleggen van een veel te vroeg gestorven jongeman. Zijn leeftijd was 46 jaar en hij laat 4 kinderen achter. Ik kende de man persoonlijk, dat maakte mijn werk wel iets lastiger. Ik wist van zijn defensieverleden. Hij is uitgezonden geweest naar Kosovo. Daar heeft hij een trauma aan overgehouden, beter bekend als PTSS.

 

De aankomst bij het crematorium, daar stond een erehaag gevormd door zijn dienstkameraden. Vooraan zag ik een veteraan staan met een hond, een boxer, later hoorde ik dat de hond Rico heet. Voor mij niet erg bijzonder, een veteraan met zijn hond. Totdat tijdens de dienst deze veteraan het woord nam. Daarin kwam alles naar voren ook over de overleden man, hun gezamenlijke strijd met of tegen PTSS. Met een brok in mijn keel deed ik mijn werk. Ik was daar als uitvaartfotograaf om de herinnering vast te leggen. Na de speech liep de man terug naar zijn hond en hij brak. Zijn makker was meteen bij hem en Rico. Ik zag het gebeuren en maakte met enige twijfeling enkele foto’s. Een dag later word ik al benaderd voor deze foto’s.

 

Wat blijkt, de foto’s laten de rol zien van Rico en zijn makker. Zij waren daar beiden in ‘functie’ van respectievelijk, Rico als PTSS-hulphond en de dienstmakker was er ter ondersteuning. Rico bleef zijn baas likken en touchen zodat deze weer snel in de ‘normale’ emotie terugkwam. Ik had nog nooit gehoord van een PTSS-hulphond, maar heb de bijzondere waarde gezien van Rico, als buddy en een goede vriend door dik en dun. Maar ik weet nu ook waarom de overledene wel eens reageerde zoals hij reageerde. Ik kan alleen maar zeggen diep respect.

 

 

Uitvaartfotografie, een foto met een verhaal. Een foto die voor mij altijd anders zal blijven dan op het moment dat ik deze maakte. Afscheidsmomenten met beelden die spreken.

Facebook: 2 men and a buddy

Rob de Joode – specialist uitvaartfotografie

Ik leg ontroerende momenten vast voor een blijvende herinnering en ben daarin uitgegroeid tot specialist in de uitvaartfotografie. Al vanaf mijn jeugd was ik gefascineerd door de boeren met hun hoge zwarte dragershoeden, die ik vanuit school voorbij zag fietsen, op weg naar een begrafenis. Dus tijdens de vakopleiding fotografie was het voor mij snel duidelijk: specialiseren in uitvaartfotografie. Alleen was de wens groter dan de realisatie ervan. Uiteindelijk kreeg ik de kans, die ik met beide handen heb aangegrepen. Als mensenmens en uitvaartfotograaf zorg ik nu dat nabestaanden een houvast krijgen na een ingrijpend verlies van een geliefde. Ik maak de beelden die ertoe doen! Mensen helpen zit in mijn bloed.