Herinneringen aan een afscheid. – In oktober 2019 heb ik mijn medewerking verleend aan een uitvaart in scene. Samen met een collega fotografe verzorgden wij de fotografie. Één van de figuranten was Elvira, zijn nam haar rol heel serieus en we hebben daar ook mooie sfeervolle beelden van kunnen maken.
Een paar dagen voor de kerst (2019) word ik gebeld door Peter, één van de organiserende uitvaartondernemers. Hij vraagt of ik op 24 december beschikbaar ben voor een uitvaartreportage in Assen. De moeder van Elvira is overleden. Op 24 december sta ik bij Elvira en haar familie op de stoep. Het voelde vertrouwd maar ook vreemd. De scene van toen is nu werkelijkheid, geen figurant maar daadwerkelijk nabestaande.
Elvira heeft een hele fijne reactie geschreven over mijn werk als afscheidsfotograaf. Dankjewel Elvira!
Bij de uitvaart van mijn moeder heeft Rob de Joode, uitvaartfotografie, het afscheid vastgelegd. Ik had eerder werk van hem gezien wat ik prachtig vond. Zo’n groot oog voor detail. De dag van de uitvaart heb ik, voor mijn gevoel, bewust meegemaakt. Maar toch kun je niet overal je ogen hebben en zie je niet alles wat er gebeurt.
Toen na een aantal weken Rob langskwam om de foto’s te laten zien waren we onder de indruk. Prachtige foto’s, nieuwe herinneringen zijn geboren en vast gelegd. Sommige foto’s spraken voor zich en andere foto’s legde Rob uit waarom hij die foto in die hoedanigheid had gemaakt. Prachtig.
De tijd daarna was ik bezig om de foto’s te kiezen die ik in het album wil hebben. Steeds bekeek ik de foto’s opnieuw, maar ook aandachtiger. Mijn selectie was te groot en steeds moest ik weer een nieuwe selectie ronde doen om het aantal te reduceren. Dit is een bijzonder en mooi proces voor mij geweest. Elke foto bekeek ik aandachtig en vroeg me af wat ik nou op die foto zag, het verhaal achter de foto. De herinnering. Ik ontdekte steeds meer waardevolle foto’s. Rob heeft zulke mooie momenten weten vast te leggen en ook vanuit bijzondere hoeken. Een voorbeeld is dat onze zoon bij zijn andere opa en oma achter ons zat. Nu heeft Rob een foto gemaakt van mijn broer, mijn vader en ik van de achterkant. Maar in de waas van die foto zie je dus ook onze zoon met zijn andere opa en oma. Het plaatje klopt, daar zijn geen woorden voor nodig. Het zegt alles. Door al deze bijzondere foto’s is het best moeilijk om te kiezen welke ik in het album wil. Ik heb sowieso alle foto’s, dus er is niks verloren. Maar hoe moeilijk is het om uit al die sprekende foto’s de mooiste en belangrijkste te kiezen? Dat betekent in mijn ogen, dat Rob een fantastische fotograaf is en gevoel heeft voor wat hij vast moet leggen. Geen woorden kunnen dit uitdrukken, het is respect voor zijn kwaliteit van werk maar ook bewondering voor hoe hij het weet vast te leggen. Herinneringen aan het afscheid.
En dit is dus wat Rob doet met het maken van zijn foto’s; het beeld van vandaag is de herinnering van morgen.
Rob de Joode – fotograaf bij afscheid – Ik leg ontroerende momenten vast voor een blijvende herinnering en ben daarin uitgegroeid tot specialist in de uitvaartfotografie. Al vanaf mijn jeugd was ik gefascineerd door de boeren met hun hoge zwarte dragershoeden, die ik vanuit school voorbij zag fietsen, op weg naar een begrafenis. Dus tijdens de vakopleiding fotografie was het voor mij snel duidelijk: specialiseren in uitvaartfotografie. Alleen was de wens groter dan de realisatie ervan. Uiteindelijk kreeg ik de kans, die ik met beide handen heb aangegrepen. Als mensenmens en uitvaartfotograaf zorg ik nu dat nabestaanden een houvast krijgen na een ingrijpend verlies van een geliefde. Ik maak de beelden die ertoe doen! Mensen helpen zit in mijn bloed.
Sorry, het is niet mogelijk om te reageren.